ဧည္သည္တိုင္းရဲ့လမ္းခရီး

လာတုန္းကလည္း တစ္ေယာက္တည္းေနာ္
လက္တြဲေခၚကာေဖာ္မပါဘူး
ဥစၥာခ်ည္းနွီး တစ္ကိုယ္တည္း
ျပန္သြားေတာ့လည္းတစ္ေယာက္တည္း
လက္တြဲေခၚကာေဖာ္မပါဘူး
ဥစၥာခ်ည္းနွီး တစ္ကိုယ္တည္း
လာျပီးေတာ့ နာမသြားေသးခင္
ခ်ိန္ေလးတြင္းမွာ ၀န္းက်င္ယွက္ႏြယ္
ေႏွာင္ႀကိဳးသြယ္ခဲ့
ၿပံဳး  ရယ္  မဲ့  ငို  ခ်စ္မုန္းပိုႀက
မလိုေဒါသ လိုေလာဘႏွင့္
ဘ၀ရိပ္ၿမံဳ ကႀကိဳးစံုခဲ့
ကံကုန္မိုးခ်ဳပ္ လက္တြဲျဖဳတ္ခါ
သုတ္သုတ္ေစာလွ်င္ ခရီးႏွင္သည္
ဒို႔လွ်င္ ဧည့္သည္ပါတကား....။      ။